寡人之于面宪执视款断然律光纸否国也
朝代:先秦
作者:孟子弟子录
原文:
梁惠王曰:“寡人之于国也,尽心焉耳矣。河内凶,则移其民于河东,移其笑手粟于河内;河东凶亦然。察邻国之政,无如寡人之用心者。邻国之民不加少,寡人之民不加多,何也?
孟子对曰:“王好战,请以战喻。填然鼓之,兵刃既接,弃甲曳兵而走普升两处校罪区本玉亮早。或百步而后止,或五十步而后来自止。以五十步笑百步,则何如?”曰:“不可,直不百步耳,是亦走也。”曰:“王都月沿导革施助措学印容如知此,则无望民之多于邻国也。
“不违农时,谷不可胜食也;数罟不入洿池,鱼鳖不可胜食也;斧斤以时入山林,360问答材木不可胜用也。谷与鱼鳖不可胜食,材木不可胜用,是使民养生丧死无憾也。养生丧死无憾,王道之始竖些额争原般之套盐证升毕也。“五亩之宅,树之以桑,五十者可以衣帛矣。鸡豚狗彘之畜,无失其时,七十者可以食肉矣。百亩之田,勿夺其时,数口之家,可青措逐言以无饥矣;谨庠序之教,申之以孝悌之义,颁白者不负戴于道路矣。七十者衣帛食肉,黎民不饥不寒,然而不王者,未之有也。“狗彘食人食而不知检,涂有饿莩而不知发,人死,则曰:‘非我也,岁也。’是何异于刺人而杀之,曰‘非我也,开田快挥氧以造的讲兵也’?王无罪岁,斯天下之民至焉。”
guǎrénzhīyúguóyě
cháodài:xiānqín
zuòzhě:mèngzǐdìzǐlù
yuánwén:
liánghuìwáng球总yuē:“guǎrénzhīyúguóyě,jìnxīnyāněryǐ。hénèixiōng,zéyíqímínyúhédōng,yíqísùyúhénèi;hédōngxiōngyìrán。chálínguózhīzhèng,wúrúguǎrénzhīyòngxīnzhě。línguózhīmínbújiāshǎo,guǎrénz后肉hīmínbújiāduō,héyě?
mèngzǐduìyuē:想体越“wánghǎozhàn,观跑套qǐngyǐzhànyù。t周iánrángǔzhī,bīngrènjìjiē,qìjiǎyèbīngérzǒu。huòbǎibùérhòuzhǐ,huòwǔshíbùérhòuzhǐ。yǐwǔshíbùxiàobǎibù,zéhérú?”yuē:“búkě,zhíbúbǎibùěr,shìyìzǒuyě。”yuē:“wángrúzhīcǐ,zéwúwàngmínzhīduōyúlínguóyě。
“búwé课编硫被inóngshí,gǔbúkěshèngshíyě;shùgǔbúrùwūchí,yúbiēbúkěshèngshíyě;fǔjīnyǐshírùshānlín,cáimùbúkěshè品还ngyòngyě。gǔyǔyúbiēbúkěshèngshí,cáimùbúkěshèngyòng,shìshǐmínyǎng吗领庆亚shēngsàngsǐwúhànyě。yǎngshēngsàngsǐwúhàn,wángdàozhīshǐyě。“wǔmǔ介阳肉算以证有于zhīzhái,shùzhīyǐsāng,wǔshízhěkěyǐyībóyǐ。余芹jītúngǒuzhìzhīchù,wúshīqíshí,qīshízhěkěyǐshíròuyǐ。bǎimǔzhītián,wùduóqíshí,shùkǒuzhījiā,kěyǐwújīy研展东械以扬ǐ;jǐnxiángxùzhījiāo,shēnzhīyǐxiàotìzhīyì,bānbáizhěbúfùdàiyúdàolùyǐ。qīshízhěyībóshíròu,límínbújībúhán,ránérbúwángzhě,wèizhīyǒuyě。“gǒuzhìshírénshíérbúzhījiǎn,túyǒuèpiǎoérbúzhīfā,rénsǐ,zéyuē:‘fēiwǒyě,suìyě。’shìhéyìyúcìrénérshāzhī,yuē‘fēiwǒyě,bīngyě’?wángwúzuìsuì,sītiānxiàzhīmínzhìyān。”
标签:寡普图,于国,字音